10 marca//godz. 19:00//SOPOCKI TEATR TAŃCA//PUSTE CIAŁO. OKAZJA DO MALUTKIEJ ROZPACZY
Koncept: Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk // Reżyseria: Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk //Choreografia: Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk // Muzyka: Mariusz Noskowiak // Kostiumy: Agnieszka Puławska // Reżyseria oświetlenia: Artur Aponowicz// Scenografia: Jacek Krawczyk, Artur Gołdys // Współpraca choreograficzna i taniec: Magda Wójcik, Barbara Pędzich, Dorota Zielińska, Joanna Nadrowska, Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk
premiera: 15 listopada 2014
Spektakl składa się z dwóch aktów inspirowanych życiem i twórczością dwóch wybitnych artystów – Franza Kafki i Henriego Toulouse-Lautreca. Zmagali się oni z trudnymi relacjami z rodziną, a ujście dla swojej niezwykłej wrażliwości znajdowali w sztuce, którą realizowali w skrajnie odmiennych formach. Kafka schowany w sobie i nieśmiały, nie chciał wydać najsłynniejszych swoich prac (zostały wydane po jego śmierci), zaś Toulouse-Lautrec wtopił się w bohemę artystyczną Paryża, stając się nieodłącznym jej elementem. Jeden zanurzony w rozważaniach nad determinacją jednostki przez społeczeństwo i niemożność znalezienia pełni swojego człowieczeństwa, harmonii i szczęścia, drugi zatrzymując w kadrze ludzi i nastrój artystycznej społeczności, chwalił życie i codzienność. Obaj umieli zauważyć detal, chwilę, ulotność.
Rozdzielony przerwą spektakl jest impresją na temat ich twórczości. Część kafkowska mroczna i dynamiczna, część inspirowana pracami Toulouse-Lautreca pozornie swobodniejsza, z dekonstruowanym kankanem na czele. Obie części, choć w różny sposób, opowiadają o tym samym – o drodze do zrozumienia i pogodzenia się z samym sobą i ze światem, którą musi przejść każdy człowiek i każdy artysta.
„Obie części utrzymane są w klimatach mroku, szarości, czerni. Pierwsza być może z powodu zbliżającej się zagłady, jaką bohaterowi (przypuszczalnie Józefowi K.) szykuje przeznaczenie. Część poświęcona znakomitemu, francuskiemu malarzowi i grafikowi, odsłania mroczne strony jego osobowości, których efektem stała się rozwiązłość i czerpanie inspiracji z wyuzdania. […] „Puste ciało. Okazja do malutkiej rozpaczy" to wysmakowana, dojrzała propozycja tancerzy z Sopotu, inspirująca, poszukująca, oparta tematycznie, jak to w STT, na rozpoznawalnych przykładach artystów, którzy zmienili wizerunek sztuki”.
Katarzyna Wysocka, Dynamika mrocznych spojrzeń, „Gazeta Świętojańska” 18 listopada 2013r
Sopocki Teatr Tańca do marca 2010 roku działał pod nazwą Teatr Okazjonalny. Został założony przez parę dyplomowanych tancerzy, choreografów, członków ZASP-u: Joannę Czajkowską i Jacka Krawczyka, którzy rozpoczęli współpracę artystyczną w 1998 roku. Teatr ma w swoim dorobku ponad trzydzieści spektakli m.in. Kwadrat. Wersja 6, Alchemik Halucynacji, D-KOD-R, Powiększenie / Zoom Out”, Transkrypcje. Hommagepour Chopin, które prezentował na wielu festiwalach tańca współczesnego i teatrów alternatywnych w całej Polsce i za granicą (m.in. w Portugalii, Niemczech, na Litwie, Francji, Austrii, Włoszech, Argentynie, Hiszpanii, Rosji i Słowenii). Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk są członkami The International Federation of Actors (FIA) oraz The European Network of Independent Theatre Makers (EON). Od czerwca 2004 roku teatr rezyduje w Sopockiej Scenie OFF de BICZ.
Najbardziej rozpoznawalną cechą przedstawień tanecznych sopockiej grupy jest sięganie po różnorodne inspiracje z tekstów i dzieł kultury. Twórcy często sięgają po dorobek artystów z kręgów sztuk wizualnych, malarzy czy grafików. Spektakl Viva la vida! inspirowany był twórczością Fridy Kahlo (to również tytuł jednego z jej obrazów), a Dali inspirowany dorobkiem hiszpańskiego surrealisty. Emilia Adamiszyn w szkicu Taniec na Klamrze (w książce Polski teatr alternatywny z perspektywy akademickich/alternatywnych spotkań teatralnych „Klamra”, red. A. Duda, E. Adamiszyn, B. Oleszek Toruń 2012) stwierdza: „Czajkowska i Krawczyk pokazali, że sztuka tańca może być głęboko osadzona w twórczości malarskiej i czerpiąc z niej inspiracje, budować intrygujące obrazy sceniczne”. Przedstawienia w zakresie tematyki i estetyki sięgały do dzieł filmowych (jak 3 x Noir Dance inspirowane poetyką noir), literackich (Alchemik halucynacji inspirowany cyklem Pan Cogito Zbigniewa Herberta, Natura tekstami Bolesława Leśmiana) i filozoficznych (Fast act – sztuka znikania teorią Paula Virilio, a także Powiększenie – Zoom Out – egzystencjalizmem).
Spektakl Puste ciało. Okazja do malutkiej rozpaczy będzie piątym występem sopockiego zespołu na Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych. Najpierw jako Teatr Okazjonalny zaprezentowali przedstawienie Viva la vida! (Klamra ‘2006), następnie Alchemika halucynacji (Klamra ‘2007), 3 x Noir Dance (Klamra ‘2010) – zdjęcie z tego spektaklu widniało na plakatach XVIII AST – oraz, już jako Sopocki Teatr Tańca, spektakl Dali (Klamra ‘2012). W wywiadzie dla Klamrowej Gazety Festiwalowej (2012, nr 8) Joanna Czajkowska powiedziała: „Nie mieścimy się w teorii nowego tańca, czy antytańca, gdzie nie ma jakości ruchowych, bo jesteśmy teatrem, który tańczy. Ale jednocześnie jesteśmy teatrem konceptualnym, gdzie warstwa treści, warstwa literacka jest przefiltrowana przez nas”.