INSTALACJA SCENOGRAFICZNA: Negar Farajiani
KOSTIUMY: Ewelina Ciuchta
ŚWIATŁA: Paulina Góral
CHOREOGRAFIA: Irad Mazliah
PRODUKCJA W IRANIE: Shokufeh Farazmand
WIDEO: Magda Mosiewicz
KOPRODUKCJA: Teatr Polski w Bydgoszczy
PARTNERZY: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Instytut Adama Mickiewicza
WSPÓŁPRACA: Ambasada Polski w Teheranie
PREMIERA: grudzień 2015
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urząd m.st. Warszawy
Diuna Franka Herberta to najpopularniejszy cykl powieści science fiction XX wieku. Ustanowił nowy kanon tej literatury, ale znacznie też przekroczył ramy gatunku, mieszając dyskurs filozoficzny z przewidywaniami futurologicznymi i wartką akcją: rozważania o genetyce oraz przetrwaniu ludzkości wobec kurczących się zasobów to główne wątki powieści.
Komuna// Warszawa tworzy swoisty prequel do Diuny. Podobnie jak w literackim oryginale osią spektaklu jest pustynia. Filozoficznie „pustynia” to miejsce spotkania z Bogiem, ze sobą, przemiany, nowego początku lub śmierci. Pustynia we współczesnym świecie to złoża ropy, a więc źródło bogactwa i władzy. Ale także zagrożenie zagładą z powodu braku wody.
Komuna// Warszawa porusza się po tych wszystkich obszarach, łącząc je za pomocą specyficznej formy teatralnej: opery mówionej. To, co w klasycznym teatrze dramatycznym jest niewiarygodne, w operze odbiera się jako naturalny element narracji.
Komuna// Warszawa opisuje fikcyjną wyprawę autora Diuny do Iranu w 1961 roku. Frank Herbert zostaje wysłany z tajną misją na Bliski Wschód, przez kilka dni przebywa w pustynnym mieście Jazd, czekając na spotkanie z kurierem. Być może pod wpływem narkotyków wyrusza na samotną wyprawę na pustynię. Tam doznaje olśnienia. Widzi możliwe scenariusze rozwoju świata. Te „przyszłowidzące” wizje staną się zaczątkiem napisanej wkrótce literackiej sagi.
Komuna// Warszawa „rekonstruuje” pobyt Herberta w Jaździe. Proces „odnajdywania” śladów pozostawionych przez autora Diuny zaciera granicę pomiędzy prawdą a zmyśleniem. Zaczynając podróż, trafiamy na realną pustynię i stajemy wobec tych samych pytań i rozterek, jakie trapiły Franka Herberta w 1961 roku: czym jest przyszłość, jak nasze wizje wpływają na rzeczywistość… lub po prostu: co się stanie…?
Komuna// Warszawa nie próbuje dawać odpowiedzi. Pokazuje możliwe drogi, wciąż krążące w kosmosie fragmenty dawnych nauczań oraz wyłaniające się z cyfrowego świata zręby nowych rzeczywistości. Wielość dróg i niepewność to tytułowe „fragmenty” spektaklu – powracający obsesyjnie lejtmotyw przedstawienia. Pewne jest tylko to, że historia toczy się dalej. Przyszłość jest otwarta, co czujemy podekscytowani, jak podróżni tuż przed wyprawą w nieznane…
Przedstawienie "Diuny" w Komunie//Warszawa ma charakter niedosłowny. Niewiele jest powiedziane, wiele powtórzone. Oddalamy się od schematu przedstawienia teatralnego. Kiedy opada kurtyna, wchodzimy najpierw do pomieszczenia, w którym jesteśmy zostawieni na kilka minut. Dużo się tam dzieje. Szum… Odlatujemy. Na pustynię.
Karolina Korab, „Teatr dla Was”
Komuna// Warszawa założona została w 1989 roku przez Grzegorza Laszuka i Pawła Stankiewicza jako Komuna Otwock. Idea alternatywnego teatru politycznego zrodziła się z anarchistycznego buntu wobec minionego i kształtującego się ustroju. Na sceny teatralne droga Komuny wiodła przez spontaniczne akcje społeczne i punkową muzykę. Do najważniejszych spektakli początku działalności teatru należą: Stefan albo sens życia (1995), bez tytułu (1996), Trzeba zabić pierwszego boga (1999). Kolejne premiery zamknięte były w cykl Dlaczego nie będzie rewolucji?, powstały trzy spektakle: Design/Gropius (2002), Perechodnik/Bauman (2004) oraz Przyszłość świata (2006). W roku 2009 grupa ogłosiła zakończenie działalności pod ówczesną nazwą i rozpoczęcie pod szyldem Komuna Warszawa. Komuna// Warszawa stworzyła cykl RE//MIX, pod którego szyldem powstało trzydzieści spektakli „remiksujących" dzieła teatralne, muzyczne, literackie i filmowe. Książka „RE// MIX” (wydana w 2014 r.) pod redakcją pomysłodawcy cyklu Tomasza Platy i Doroty Sajewskiej jest podsumowaniem projektu.
Komuna// Warszawa gościła na Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych sześciokrotnie. W toruńskiej Od Nowie zadebiutowała spektaklem Trzeba zabić pierwszego boga (Klamra ’2000) inspirowanym historią z Mircei Eliadego. Kolejnym przedstawieniem był Perechodnik/Bauman (Klamra ’2006) – w którym twórcy zderzyli wspomnieniową książkę Czy ja jestem mordercą? żydowskiego policjanta Calela Perechodnika z naukowym wywodem Nowoczesności i zagłady Zygmunta Baumana. Kolejną propozycją zaprezentowaną w Od Nowie była Przyszłość świata (Klamra '2008) inspirowana historią terrorystycznej grupy Baader-Meinhof. Kolejnym z przedstawień był – wystawiony już pod szyldem Komuny Warszawa – spektakl Księgi (Klamra ’2011) z postaciami-symbolami: Richardem Buckminsterem Fullerem i cesarzem Yongle. Na Klamrze ‘2013 zespół pokazał spektakl Sierakowski, który był inspirowany założycielem i redaktorem naczelnym „Krytyki Politycznej”. Dwa lata później – na Klamrze ‘2015 – zespół pokazał Paradise Now? Re//Mix Living Theatre, którym przypomniał jeden z najważniejszych spektakli teatru politycznego – Paradise Now! The Living Theatre.
