31 marca (piątek) / 19:00
"Gdzieś daleko stąd"

Twórcy: Teatr Usta Usta Republika

reżyseria: Wojciech Wiński
scenariusz: Ewa Kaczmarek
światła: Norbert Ogoniak
muzyka: Adam Brzozowski
kostiumy: Idalia Mantas
choreografia: Adrian Rzetelski
obsada: Ewa Kaczmarek, Roman Andrzejewski, Grzegorz Ciemnoczołowski, Marcin Głowiński, Mikołaj Podworny, Artur Śledzianowski, Przemysław Zbroszczyk

„Gdzieś daleko stąd” brzmi prawie jak początek baśni. Zatraca kształty, gubi realizm, uspokaja. Wyznacza jednak perspektywę i sposób naszego myślenia o ludziach, których wolelibyśmy nie widzieć obok siebie. Wszystko w nich przeraża. Rozmiar tragedii, której nie sposób sobie wyobrazić. Niepokój, który naznacza ich jak choroba. Resztki godności, która zabrania prosić o jałmużnę. Dziwne przedmioty przenoszone z miejsca na miejsce.

Inspiracją do powstania spektaklu stała się historia okupacyjnych wysiedleń, która boleśnie dotknęła kiedyś Poznań. Ludzie, wyrzuceni w ciągu kilku godzin z mieszkań, wyposażeni wyłącznie w niezbędną odzież i nieco żywności, wywożeni byli konwojowanymi pociągami daleko od domu. Wielu otrzymało serdeczną pomoc, wielu spotkał los tułaczy, budujący zaskakujące analogie z otaczającą nas współczesnością.

Spektakl otrzymał II nagrodę w konkursie Pro bono Poloniae im. Dawida Krupeja, organizowanym przez Muzeum II Wojny Światowej.

Usta Usta Republika to poznański teatr, który powstał w 2000 roku. Zanim pokazał swoją samodzielną produkcję, wspólnie z grupą Porywacze Ciał zrealizował widowisko plenerowe Sztuczne oddychanie. Założycielem teatru jest Wojciech Wiński, który jednocześnie jest reżyserem wielu spektakli oraz aktorem. W teatrze dużą rolę odgrywa również aktorka Ewa Kaczmarek będąca jednocześnie reżyserem i autorką scenariuszy. Artyści związani z teatrem są również gospodarzami Republiki Sztuki Tłusta Langusta – kameralnego miejsca położonego w oficynie przy ul. Gwarnej 11 w Poznaniu. Prawie każdy spektakl grupy Usta Usta Republika to eksperyment związany z sytuacją i przestrzenią działania teatralnego. Rozwój scenicznych wydarzeń, podczas realizowanych przez zespół spektakli, to wypadkowa działań aktorskich oraz decyzji podejmowanych na bieżąco przez publiczność. Projekty realizowane przez poznański teatr wymagają od widza aktywności. Usta Usta Republika gra nie dla widzów, ale z widzami.

Teatr Usta Usta Republika jest dwukrotnym laureatem Nagrody Publiczności Klamry: „777” (2011)  oraz „Uczta” ( 2014).

Premiera: 17-19 grudnia 2021 Poznań

31 marca (piątek) / 21:00
"Jak zmusić ludzi do szczęścia"

Twórcy: Teatr Komuna Warszawa

tekst i reżyseria: Michał Kmiecik, Grzegorz Laszuk (Łysi Reklama Production)
wideo: Adrian Cognac, Michał Januszaniec, Grzegorz Laszuk, Magda Mosiewicz, Juliana Moska
światła: Jędrzej Jęcikowski
muzyka: Grzegorz Laszuk, Bartek Rączkowski
kostiumy: Ewelina Ciuchta

Od lat 60. ubiegłego wieku można zauważyć skokowy wzrost badań naukowych nad pojęciem szczęścia. To, co od początków ludzkości było tematem zainteresowań filozofii i literatury, teraz stało się przedmiotem analiz socjologicznych, badań psychologicznych, szeroko zakrojonych sondaży, a także nowym tematem dla ekonomii.

Czy wyniki tych badań, jak choćby publikowany od 10 lat „The World Happiness Report" definiują szczęście bardziej szczegółowo niż poezja? A może wskazują lepsze metody osiągania szczęścia niż kulturowe zwyczaje lub religijne nakazy?

Znani i lubiani Michał Kmiecik i Grzegorz Laszuk z Łysi Reklama Production dokonali przeglądu opisów i metod osiągania szczęścia. Ich naukowa metoda oparta na logice odnajdywania przyczyn i skutków, pozwala otworzyć nowy rozdział w projektowaniu szczęśliwej przyszłości Ludzkości, wskazując środki pozwalające zmusić ludzi do szczęścia.

UWAGA! W spektaklu używane są: światło stroboskopowe, dym i głośna muzyka!

Komuna Warszawa została założona w 1989 przez Grzegorza Laszuka jako Komuna Otwock. Pod obecną nazwą funkcjonuje od listopada 2009 roku. Spektakle teatralne stanowią tylko część aktywności Komuny Warszawa, która od 1994 roku funkcjonuje jako stowarzyszenie działające w dziedzinie kultury i sztuki, edukacji, ochrony środowiska, ochrony praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także aktywizowania społeczności. Poza tworzeniem spektakli, happeningów i akcji o charakterze performance'ów, grupa zajmuje się również kampaniami społecznymi i ekologicznymi, organizuje warsztaty, koncerty, wystawy, wykłady, a także prowadzi działalność wydawniczą. Jest uznawana za jedną z najbardziej radykalnych grup polskiego teatralnego offu.

Komuna Warszawa tworzy spektakle, eksperymentując na styku sztuk performatywnych, wideoinstalacji i muzyki. Opiera się na autorskich tekstach, sięga po tematy polityczne i społeczne, nieustannie poszukuje nowych form i środków wyrazu. Spektakle Komuny były prezentowane w wielu znaczących ośrodkach kultury i na festiwalach, m.in. w HAU w Berlinie, w La Mama w Nowym Jorku, 104 Centquatre w Paryżu, na SPIELART w Monachium, euro-scene w Lipsku, Fringe w Edynburgu, Złotej Masce w Moskwie, a także w Tbilisi, Kijowie czy Teheranie oraz w wielu miastach w kraju. Komuna Warszawa prowadzi także dom produkcyjny, tworzony we współpracy z kuratorami. To miejsce spotkania różnych światów, gdzie produkuje się zarówno przedstawienia artystów z mainstreamu (Grzegorz Jarzyna, Monika Strzępka i Paweł Demirski, Michał Borczuch, Markus Öhrn), jak i wschodzących gwiazd polskiej sceny tanecznej i performatywnej (Marta Ziółek, Paweł Sakowicz, Iza Szostak, Ania Nowak, Cezary Tomaszewski).

Premiera: 10 września 2022, Warszawa

30 marca (czwartek) / 21:00
"Urażone Guru"

Twórcy: Grupa WoRaZu

reżyseria: Wojciech Matejko
scenografia: Zuzanna Litawińska
choreografia: Wojciech Matejko
muzyka: Rafał Iwański
obsada: Wojciech Matejko, Rafał Iwański

Punktem wyjścia spektaklu jest próba przyjrzenia się roli “guru”, jako uniwersalnie występującej w tradycjach religijnych i mistycznych oraz jako zjawisku niewzruszonego podążania za kimś lub ideą, czy kurczowego trzymania się przekonań. Nauczyciel lub przewodnik duchowy bywa niezbędny do przekazania nauk i dbania o czystość przekazu danej tradycji. Co jednak, kiedy guru, nie jest tym za kogo się podaje? Co jeśli idee, za którymi podąża człowiek, wokół których zbudował swoją własną tożsamość, okazują się działać na jego niekorzyść? W spektaklu, zjawisko “guru”, zostanie umieszczone w ciele i doświadczeniu. Zwiąże się z manipulacją, usztywnieniem, oddaniem odpowiedzialności, pancerzem totalnej kontroli, w którym zaczynają pojawiać się pęknięcia… Spektaklowi tańca butoh w wykonaniu i reżyserii Wojciecha Matejko towarzyszy elektroakustyczna muzyka głębi Rafała Iwańskiego oraz organiczna scenografia autorstwa Zuzanny Litawińskiej.

Butoh to kontrkulturowa forma tańca, która narodziła się w Japonii w latach 50tych XXw. Tatsumi Hijikata, jeden z głównych twórców butoh nazwał je "ankoku butoh", czyli tańcem ciemności. Butoh było i jest narzędziem do kontaktu z mrocznymi, niechcianymi i często wypieranymi obszarami tożsamości i kultury.

WoRaZu to taniec, muzyka i scenografia.

Za reżyserię i taniec odpowiada Wojciech Matejko – tancerz butoh, reżyser, aktywista warszawskiego Otwartego Jazdowa.

Elektroakustyczą muzykę tworzy Rafał Iwański – z wykształcenia etnolog, zajmuje się dźwiękami od wielu lat, gra w takich zespołach jak: ||ALA|MEDA||, Voices of the Cosmos, HATI, ex-Innercity Ensmble.

Za scengrafię zaś odpowiada Zuzanna Litawińska – artystka wizualna zakorzeniona w świecie roślin.

Premiera: 20 września 2019, Warszawa

25 marca (sobota) / 21:00
"Morze ∞ możliwości"

Twórcy: Fundacja Gra/nice

reżyseria: Aga Błaszczak
scenografia i kostiumy: Helena Osak
lalki: Justyna Bernadetta Banasiak
muzyka: Paweł Jabłoński
ruch sceniczny: Masza Lesiak-Batko
głos: Irena Batko
reżyseria światła: Mariusz Rapała
obsada: Żaneta Małkowska/Masza Lesiak-Batko, Łukasz Batko

„Nikogo takiego jak Ty jeszcze tu nie było i nigdy nikt taki jak Ty już się tu nie pojawi. Masz tyle do zaoferowania”.

(cyt. „Może”, Kobi Yamata, tłum. Anna Kmiecik)

„Morze ∞ możliwości” jest inspirującą impresją o odkrywaniu przez dziecko tkwiącego w nim wewnętrznego potencjału i siły kształtowania świata. To kameralny spektakl lalkowo-plastyczny z realizowanymi na żywo projekcjami filmowymi. Wspólnie wyruszamy w magiczną podróż do świata, w którym przenikają się obrazy, dźwięki, pytania i skojarzenia.

Spektakl inspirowany jest picturebookiem „Może” Kobi Yamady, przeznaczonym dla widzów od 5 lat. Łagodna, ciepła i czuła inscenizacja ma umocnić w młodym widzu poczucie własnej wartości, pomóc odkryć tkwiącą w nim moc sprawczą, pobudzić do snucia marzeń i wizji, zachęcić do odkrywania nieznanego. Twórczynie i Twórcy przekonani o naturalnych predyspozycjach dziecka do spontanicznego przyjmowania filozoficznej postawy badawczej, polegającej przede wszystkim na nieustannym zapytywaniu, kwestionowaniu oczywistości i poszukiwaniu odpowiedzi. Podkreślają rolę wyobraźni, fantazji i kreatywności jako kluczowego wymiaru myślenia każdego człowieka.

Fundacja Gra/nice to teatr działający w nurcie offowym, który formalnie powstał we wrześniu 2021 roku jako jeden z efektów pracy nad spektaklem pt. „Bezimienny/Nieznany”. W jej skład wchodzą: Marzena Lesiak-Batko, Łukasz Batko, Żaneta Małkowska oraz Aleksandra Batko, którzy na co dzień funkcjonują w różnych dziedzinach sztuki (teatr formy, teatr tańca, akrobatyka, muzyka). Działania fundacji mają na celu zderzanie i łączenie tych światów. Granica to przede wszystkim miejsce spotkania, przestrzeń prowokująca do dyskusji, obszar przenikania się i zderzania różnych stylistyk, wpływania na siebie, wymiany myśli, poglądów, doświadczeń i emocji. Wszystko to, co uznajemy za najistotniejszą i nierozerwalną część teatru. Twórczość fundacji nastawiona jest na realizację spektakli, warsztatów oraz wydarzeń okołoteatralnych, dotykających tematów ważnych oraz silnie elektryzujących w świadomości społecznej dzieci, młodzieży i dorosłych.

Gra/nice to laureat Nagrody Publiczności Klamry z 2021 roku za spektakl „Bezimienny/Nieznany”.

Premiera: 19 grudnia 2022, Łódź

Szanowni Państwo!
Z powodów losowych – choroby jednego z aktorów zespołu teatru, spektakl "Światy możliwe", niestety stał się niemożliwy do zaprezentowania. W zamian tego Teatr Kana wykona inną swoją nowość repertuarową – spektakl autorstwa Bibianny Chimiak "Niecierpki".
25 marca (sobota) / 19:00
"Niecierpki"

Twórcy: Teatr Kana

scenariusz i reżyseria: Bibianna Chimiak (współpraca reżysersko-dramaturgiczna: Jiri Zeman)
scenografia: Arek Piętak przy współpracy z Maciejem Osmyckim
opracowanie muzyczne: Bibianna Chimiak
obsada: Bibianna Chimiak

Spektakl opowiada o kondycji psychicznej człowieka i granicach wytrzymałości ludzkiej natury, o mierzeniu się ze skrajnymi sytuacjami stawianymi przez rzeczywistość. Podejmowane w przedstawieniu obszary tematyczne to poczucie samotności, zjawisko tak zwanej "złośliwości rzeczy martwych", podłość i głupota w zachowaniach i kontaktach międzyludzkich, wszelakie frustracje i stany, w tym różnego rodzaju zabużenia o podłoży psychologicznyn. Tytułowe Niecierpki to rośliny, których nazwa w wielu językach związna jest z niecierpliwością lub nietolerancją dotyku. Historie w spektaklu charakteryzują się podobną "niecierpliwością", nagromoadzoną podskórnie do granic wytrzymałości.Spektakl jest zbudowany na subtelnościach, drobnych gestach, mrocznej ale i pełnej czułości atmosferze, ze sporą dawką czarnego humoru i odrobnią dreszczyku.

TEATR KANA istnieje od 1979 roku założony przez Zygmunta Duczyńskiego (zmarł 15 marca 2006). Charakteryzuje się poszukiwaniem nowych form i środków wyrazu a także tematów odnoszących się do „niewygodnej”; rzeczywistości. Ma w swoim dorobku szereg spektakli, zarówno salowych, plenerowych, eksperymentalnych, performensów, akcji, budowanych za pomocą różnych metod pracy twórczej. Zespół wielokrotnie grał w większych miastach Polski oraz brał udział we wszystkich ważniejszych festiwalach teatrów poszukujących i festiwalach sztuki. Prezentował swoją twórczość także na światowych scenach min. Los Angeles, Santa Monica, Santa Ana, Pasa Dena, San Diego, San Francisco, Albuquerque (USA), Tokio (Japonia), Pekinie (Chiny), Petersburgu i Moskwie (Rosja), Berlinie i Bielefeld (Niemcy), Pradze (Czechy), Nitrze (Słowacja), Amsterdamie (Holandia) oraz Londynie, Cheltenham College (Wlk. Brytania). Spektakl „Noc” Teatru Kana jako pierwszy teatr z Polski zdobył dwie nagrody: First Fringe i Critics Award na Światowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu (1994).

Teatr Kana jest trzykrotnym laureatem Nagrody Publiczności Klamry: „Geist” (2008), „Lailonia” (2010) oraz „Projekt Matka” (2016).

Premiera: 10-11 grudnia 2022, Szczecin

26 marca (niedziela) / 19:00
"Pobudka"

Twórcy: Natalia Sakowicz

pomysł i wykonanie: Natalia Sakowicz
opieka artystyczna: Marcin Bartnikowski
dramaturgia: Zuzanna Bojda
scenografia: Maria Żynel
muzyka: Anna Stela
konsultacje choreograficzne: Marta Bury
światło: Maciej Iwańczyk

Dawno, dawno temu, a może i nie tak dawno, właściwie to nawet teraz, żyje sobie pewna dziewczyna. Nie jest ani specjalnie ładna, ani dobra, pobożna tym bardziej, nie jest jedną z księżniczek, o których sama czytała w dzieciństwie. Jest po prostu zwyczajną dziewczyną, jakich wiele w jej krainie. Dziewczyna powinna już dorosnąć i stać się kobietą. Powinna wiele rzeczy, a jeszcze więcej nie powinna. Tymczasem ona gubi się w lesie. Niezdara. A tu, jak wiadomo, czyha pełno niebezpieczeństw. Dobrze byłoby wydostać się z tego lasu, jednak nie wiadomo, która ścieżka jest właściwa.

„Pobudka” to solowy spektakl lalkowy inspirowany najpopularniejszymi baśniami braci Grimm. Głównym tematem przedstawienia jest kobiecość dzisiaj. Co łączy współczesną dziewczynę ze Śpiącą Królewną czy z Czerwonym Kapturkiem? Czy mają jeszcze wspólne tematy, czy są sobie zupełnie obce?

„Pobudka” została nagrodzona na XIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek i Animacji dla Dorosłych „Lalka też człowiek” w Warszawie oraz na VI Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek „Z wizytą u Arlekina” w Omsku (Rosja).

Spektakl realizowany w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku.

Natalia Sakowicz to aktorka, absolwentka i wykładowczyni Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawskiej Filii w Białymstoku. Realizuje własne projekty teatralne m.in.: „Pobudka”, „Oddaleńcy” i „Romans”. Laureatka wielu nagród, m.in.: za najlepszą rolę kobiecą na XXVIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek „Spotkania” w Toruniu, Nagroda Publiczności na 30. Alternatywnych Spotkaniach Teatralnych KLAMRA w Toruniu, „Kryształowa Pestka” za spektakl „Romans” na XIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej „Pestka” w Jeleniej Górze, Nagroda za Wyrażanie Teatru Lalką w spektaklu „Pobudka” na XIII Międzynarodowym Festiwalu Teatru Lalek i Animacji dla Dorosłych „Lalka też człowiek” w Warszawie, Nagroda za Innowacyjność w spektaklu „Pobudka” na VI Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek „Z wizytą u Arlekina” w Omsku, a także nagroda za rolę w spektaklu „Sen nocy letniej. Kochankowie” na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym WTEA w Pekinie.

Dwukrotna stypendystka Prezydenta Miasta Białegostoku (2017, 2019), w 2020 otrzymała Stypendium Marszałka Województwa Podlaskiego oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska.

Natalia Sakowicz jest ubiegłoroczną laureatką Nagrody Publiczności Klamry za spektakl „Romans”.

Premiera: 30 grudnia 2017, Białystok

28 marca (wtorek) / 19:00
"Wyrywacz serc"

Twórcy: Teatr Zielone Słońce

autor: Boris Vian
scenariusz, reżyseria: Kamil Katolik
muzyka: Kamil Zawiślak
scenografia: Tomasz Frąszczak, Kamil Katolik, Bartosz Socha
choreografia: Artur Fredyk
obsada: Tomasz Frąszczak, Kamil Katolik, Bartosz Socha

„Wyrywacz serc” opowiada w przewrotny sposób o naturze ludzkiej, o słabościach i mocnych stronach, o miłości i strachu, manipulacji i dążeniu do wolności. Fabuła przedstawia bezcelową wędrówkę psychiatry Zmara, który przybywa do niewielkiej wsi położonej nad Czerwonym Strumieniem. Tam napotyka mieszkańców i ich dziwny świat, gdzie wszystkie wartości są odwrócone i pokazane w krzywym zwierciadle.

Stylistyka spektaklu osadzona została w teatrze lalki i przedmiotu. Metaforyczne zderzenie światów budowane jest poprzez warstwę lalkową. To, co niemożliwe dla człowieka, może być wykonane przez lalkę. Nowe życie, nowe zasady. Tu zaczyna się przestrzeń formy, która zaczyna znacząco wpływać na otoczenie. Lalka matka, pół lalka służącej, do tego animowana na kamieniu Gloria, para-ludzki Zmar, odczłowieczony proboszcz, maskowy i groteskowy diabeł, wszystko przedzielone jazzową muzyką lat 50 i współczesną muzyką elektroniczną.

Symbolika, prostota i absurd zaskakują spójnością z tekstem. Oto świat, powstały w głowie pisarza lat 50-tych, połączony ze współczesną myślą i techniką. Wypełniony intensywnymi kolorami emocji obraz przeraża zaskakująco spójną wizją naszego świata w przyszłości.

Stowarzyszenie Promocji Kultury Zielone Słońce jest or­ganizacją pozarządową działającą w re­gionie Zagłębia Dąbrowskiego i województwa śląskiego. Swoją ak­tywność koncentruje wokół różnych dziedzin sztuki: teatru, plastyki, muzyki, filmu, literatury. Oprócz tworzenia spektakli grupa organizuje również warsztaty teatralne dla przedszkola­ków, dzieci ze szkół podstawowych, gimnazjalnych i licealnych, a także dla kadry nauczycielskiej. W zespole znajdują się arty­ści (m.in. reżyser teatralny, aktorzy lalkarze, muzycy, plastycy, fotograf ), a także psycholog, polonista, socjolog, nauczyciel akademicki, animator kultury, kulturoznawca. Stowarzyszeniem kierują aktualnie: Kamil Katolik i Karol Kojkoł – absolwenci Akademii Teatralnej w Warszawie na Wydziale Lalkarskim w Bia­łymstoku, aktorzy Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie i instruk­torzy teatralni. Wśród zrealizowanych spektakli znalazły się: Pan Kuleczka – spektakl dla maluchów i przedszkolaków, stworzony na pod­stawie popularnej serii książek autorstwa Wojciecha Widłaka; Wunschpunsch według Michaela Endego oraz Święci osiedlowi na kanwie Żywotów świętych osiedlowych Lidii Amejko.

Premiera: 14 października 2022, Kraków

29 marca (środa) / 19:00
"Jestem baba. Rzecz być może o Annie Świrczyńskiej"

Twórcy: Nie Teatr

reżyseria: Anna Gryszkówna
muzyka: Aga Ozon, Adrian Kieroński
scenografia: Katarzyna Polak
produkcja: Nie Teatr / Katarzyna Faszczewska

Premiera: 12 lutego 2022. Białystok

30 marca (czwartek) / 19:00
"Kepler 22 B"

Twórcy: B'cause Dance Company

choreografia: Bartek Woszczyński
konsultacje dramaturgiczne: Patryk Dariusz Gacki
reżyseria światła: Artur Wytrykus
projekt kostiumów: Joanna Woszczyńska
muzyka: ATMO Music Productions
scenografia: Artur Wytrykus
tancerze: Julia Buczyńska, Agata Dulęba, Małgorzata Kowalczyk, Weronika Wołowicz, Vitaliia Vaskiv

Przyszłość Ziemi została przesądzona. Jeśli nie powstrzymamy naszych przyzwyczajeń do nadmiernego dobrobytu oraz ekspansji na naturę, planeta Ziemia nie będzie zdatna do życia w przeciągu kilku tysięcy lat. Naukowcy już znaleźli drugą możliwą przystań dla człowieka – planetę „Kepler 22b”. To właśnie tam rozgrywa się akcja spektaklu, gdzie budowniczowie nowego ustroju próbują stworzyć nowy, lepszy świat. Czy wystawieni na próbę i kierowani przez instynkt okażą się dobrymi ludźmi czy może wręcz przeciwnie – ominięcie warstwy uprzejmości wydobędzie z nich to, co najgorsze i pozbawi empatii? Będą powielać błędy obecnego świata, czy wyciągną wnioski z historii? Jaka jest natura człowieka? Po stanfordzkim eksperymencie Philip Zimbardo napisał: „Możemy przyjąć, że większość ludzi przez większość czasu pozostaje istotami moralnymi. Lecz wyobraźcie sobie, że owa moralność jest jak drążek skrzyni biegów, który od czasu do czasu zostaje przełączony na luz”. Który bieg zostanie wrzucony na planecie „Kepler 22b”?

B'cause Dance Company powstało w 2018 roku. Od tego czasu działa nieprzerwanie, tworząc spektakle taneczne wystawiane w Warszawie oraz innych miastach Polski i Europy. Aktywnie angażuje się w proces edukacji tanecznej i artystycznej tancerzy oraz pozostałej widowni poprzez szereg działań edukacyjnych, takich jak warsztaty taneczne, rozmowy artystów z publicznością czy filmy edukacyjne i popularnonaukowe. Podczas naszej czteroletniej działalności stworzyliśmy 9 spektakli, które zostały zaprezentowane ponad 50 razy w 20 miastach 6 państw.

Misją B'cause Dance Company jest tworzenie spektakli, które poruszają ważne dla społeczeństwa sprawy i wywołują debaty oraz przemyślenia wśród publiczności. Ze względu na mnogość możliwych interpretacji idei zawartych w naszych spektaklach, jesteśmy przekonani, że każdy widz odbędzie indywidualną artystyczną podróż, która pozwoli mu na zajęcie własnego stanowiska dot. poruszanej problematyki. Poprzez nasze spektakle chcemy inspirować ludzi do uczynienia świata lepszym.

Premiera: 30 grudnia 2022, Warszawa

27 marca (poniedziałek) / 19:00
"Legenda o Karmazynie"

Twórcy: Teatr Antrakt

scenariusz, reżyseria: Danka Greding, Mikołaj Dobek
choreografia: Natalia Browarczyk
muzyka: Tomasz Misiak (zespół Etterklang)
światło: Jakub Kaliski, Natalia Marchelak
opieka aktorska: Aleksandra Matuszewska, Palina Kuzemchyk
asystentka reżysera: Aleksandra Matuszewska
produkcja: Agata Kobus
obsada: Natalia Browarczyk, Natalia Cywińska, Danka Greding, Iga Maciejewska, Patrycja Łajewska, Maria Magdalena Podolecka, Anna Piórkowska, Jakub Michalak, Piotr Pawłowski, Norbert Pytel, Wiktor Szymański, Jakub Zych
PREMIERA!

Strzały – krzyk – ciemność. To wszystko, co pamięta Dziewczyna, gdy budzi się w nieznanym jej miejscu. Enigmatyczny świat, w którym się znalazła, łączy w sobie elementy baśni z mrokiem horroru. Bohaterowie desperacko poszukują ucieczki z krainy pozbawionej słońca, gdzie prześladowani są przez cienie swojej przeszłości. Jednak bieg wydarzeń jest nieodwracalny…

Spektakl “Legenda o Karmazynie” to opowieść o konieczności zrozumienia sensu cierpienia oraz traumach, które czają się bliżej niż nam się zdaje. Na przykładzie skrajnie tragicznych zdarzeń autorzy dramatu pokazują, jakie konsekwencje – nie tylko dla bezpośredniej ofiary – mogą nieść za sobą moralnie karygodne działania autorytetów. Podróż poprzez straumatyzowany umysł młodej dziewczyny pokazuje, że tak naprawdę nic w otaczającym nas świecie nie jest czarno-białe. W brutalnej rzeczywistości nawet sprawiedliwość potrafi być niesprawiedliwa, a świadek wydarzeń może jedynie zadawać mnóstwo pytań, które można by zawrzeć w jednym słowie: Czemu?

ANTRAKT to teatr studencki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, który powstał w 2022 roku. Jego założycielami jest dwójka studentów toruńskiej uczelni – Danka Greding i Mikołaj Dobek, którzy są jednocześnie autorami scenariuszy oraz reżyserii dotychczas zrealizowanych spektakli. Aktualnie teatr zrzesza w swoich strukturach ponad dwadzieścia osób, które odpowiadają za choreografię, muzykę i produkcję, a także są aktorami w przygotowywanych spektaklach. Pierwsza premiera teatru Antrakt, “Tajemna Historia” odbyła się 10 czerwca 2022 r., zaledwie dwa miesiące po powołaniu inicjatywy. Od tamtej pory grupa nie zwalnia tempa, udowadniając że aktywność kulturalna wśród studentów wbrew temu, co mogłoby się wydawać, wcale nie umiera.